Z narkomanią trzeba sobie poradzić samemu, ale nikt nie jest w stanie poradzić sobie z nią bez pomocy. Masz kilkanaście, może trochę więcej lat, od jakiegoś czasu zdarza Ci się częściej lub rzadziej zapalić marihuanę lub wziąć coś mocniejszego. Czy zastanawiasz się, czy przypadkiem nie jesteś już uzależniony? Każda osoba biorąca narkotyki część swojej aktywności kieruje na oszukiwanie innych, że jest z nią wszystko w porządku. Najczęściej także dokonuje niemałych wysiłków, by oszukać samą siebie. Można to osiągnąć na wiele sposobów. Najłatwiejszym i najczęściej spotykanym jest bagatelizowanie problemu. Czy zdarza Ci się prowadzić taką wymianę zdań: — Jeśli przypalę sobie skuna od czasu do czasu, to przecież nie znaczy, że jestem uzależniony. — A co to znaczy od czasu do czasu? — No, cztery–pięć razy w tygodniu. Można zacząć sobie tłumaczyć, że środek, który aktualnie się bierze, nie jest taki zły. Wśród młodzieży krążą broszurki o tym, że marihuana jest całkiem zdrowa, bo ma mniej substancji smolistych niż papierosy (w rzeczywistości ma ich do 20 razy więcej), że w niektórych krajach bywa stosowana jako lek (heroina też) i że w porównaniu z alkoholem jest całkiem w porządku. Od tego już tylko krok do tłumaczenia, że herbata jest tak samo zła jak heroina, bo też wpływa na organizm. Właściwie większość „początkujących” narkomanów nie widzi problemu w braniu narkotyków. Innym bardzo popularnym sposobem jest udowadnianie sobie, że wszystko jest w porządku, bo świetnie radzę sobie w życiu: wyrabiam się w szkole (dziewczyna sama mająca już spore problemy z narkotykami organizowała nawet w szkole kampanie antynarkotykowe); realizuję się w rozwijaniu zainteresowań – robię świetne zdjęcia, mam osiągnięcia na polu muzycznym (zdarza się, że nikt nie jest w stanie słuchać tej „muzyki”, ale geniusze bywają niedocenieni). Czasem ktoś ostro biorący odnosi sukcesy sportowe. Wiele rzeczy można wziąć pod uwagę, by udowodnić sobie, że wszystko jest pod kontrolą. Często umiejętność odstawienia narkotyków na jakiś czas jest traktowana przez biorącego jako dowód, że nie jest uzależniony. Jeśli jestem w stanie nie brać przez miesiąc, tydzień czy dzień to znaczy, że wszystko jest OK. Otóż bywa tak, że świadomy swoich problemów narkoman odstawia narkotyki nawet na kilka tygodni. Nadal jednak pozostaje uzależnionym narkomanem i mniej bądź bardziej świadomie czeka na dzień, kiedy weźmie, a narkotyk – dzięki przerwie – zadziała ze zwielokrotnioną siłą. Istnieje sposób diagnozowania uzależnienia i mógłbym podać tutaj kryteria służące do określenia, czy ktoś jest uzależniony, czy nie. Najczęściej jednak osoby, które poddają się tego rodzaju autodiagnozie albo – mimo niepokojących wyników – oszukują się, albo je bagatelizują. Nie mam ochoty ułatwiać Ci samooszukiwania się. A co, jeśli dopuszczasz do świadomości fakt bycia uzależnionym i poważnie chcesz coś zrobić? Tak naprawdę jest tylko jedna droga – szukać pomocy u specjalisty. Tylko on dostarczy ci zewnętrznej, kompetentnej perspektywy spojrzenia na Twoje problemy i zaproponuje adekwatne środki radzenia sobie z nimi. A co możesz zrobić sam? Powinieneś oczywiście odstawić narkotyki i najlepiej także przestać pić alkohol. Nie na miesiąc czy rok, ale na zawsze. Jeśli równolegle nie nastąpią w Tobie głębsze zmiany, jest bardzo prawdopodobne, że znowu zaczniesz brać. Czasem jednak po okresie dłuższej abstynencji otwierają się oczy i zaczynają powolne przemiany. Może dostrzeżesz, że biorąc tracisz więcej z życia, niż nie biorąc narkotyków.
Mózg to jeden z najbardziej fascynujących narządów ludzkiego organizmu. Pomimo intensywnych badań, niektóre mechanizmy oraz zdolności tego narządu wciąż pozostają dla nas zagadką. Teoria o tym, że wszystkie połączenia nerwowe w mózgu wytwarzają się niedługo po urodzeniu, a następnie, wraz z wiekiem sukcesywnie są przez nas Czy istnieje jakieś znane pogorszenie funkcji poznawczych, którego bezpośrednią przyczyną jest zażywanie narkotyków? Odpowiedź jest całkiem jasna i oczywista. Brzmi ona: czy później zażywanie narkotyków odbije swój silnie negatywny wpływ na Twój mózg w taki czy inny sposób. Dojdą rzecz jasna inne skutki uboczne. Niemniej jednak każdy z nich zawsze jest stuprocentowo negatywny. Badania pokazują, że każdego roku ponad 20 000 ludzi umiera przedwcześnie w wyniku nadmiernego spożycia alkoholu. Nie zapominaj w tym momencie, że alkohol jest również odmianą narkotyku. Może nie spełnia wszystkich cech tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu, niemniej jednak jest to również substancja o silnych właściwościach zatem różni się alkohol od narkotyków, że nasze społeczeństwo przechodzi do porządku dziennego nad jego nadużywaniem? A co w przypadku innych narkotyków?Każdego roku ponad 4000 osób jest przyjmowanych do szpitali na terenie Polski z powodu psychozy wywołanej przez zażywanie narkotyków. Jest to niestety silna tendencja wzrostowa. Zgodnie z krajowym strategicznym planem działania w zakresie walki z narkotykami, w ciągu ostatnich dziesięciu lat liczba osób przyjmowanych do szpitali z powodu różnego rodzaju problemów wywołanych narkotykami wzrosła o 103%.Istnieje szereg badań potwierdzających pogląd, że częste zażywanie narkotyków powoduje znaczne szkody, wręcz rujnuje organizm. Ale to nie wszystko. Naukowcy zajmujący się tym tematem twierdzą jednogłośnie, że skutki zażywania narkotyków są trudne do odwrócenia. W większości przypadków wręcz niemożliwe. Nie ma przy tym znaczenia, jak wcześnie zostanie podjęte odpowiednie zażywanie narkotyków jest tak popularne?To nie jest łatwe pytanie. W rzeczywistości niemożliwe byłoby przypisanie każdej sprawy do jednej tylko przyczyny. To prawda, że istnieje prawdziwie intensywne społeczne zaniepokojenie tematem nadmiernego zażywania narkotyków, ale wciąż nie wiemy zbyt wiele na ten się mówi w mediach o samych narkotykach i ich nadużywaniu, ale zwykle kończy się jedynie na sensacyjnych doniesieniach, za którymi nie następują żadne konkrety. Ludzie powtarzają wiele fałszywych informacji i mówią rzeczy, które zazwyczaj nie mają żadnego głębszego mają również tendencję do łączenia narkotyków z dwiema kwestiami: młodzieżą i przestępczością. Z uwagi na to wszelkie informacje, które otrzymujemy, są mocno stronnicze od samego początku. Zażywanie narkotyków powoduje poważne problemy zdrowotne. Jest także przyczyną wielu przestępstw i konfliktów rodzinnych. Niemniej jednak media z lubością preferują opowieści o młodych ludziach dokonujących różnego rodzaju wybryków pod wpływem narkotyków. I na tym mniej więcej ich rola się i intensywne zażywanie narkotyków zdecydowanie wpływa negatywnie na ludzki organizm. Z drugiej strony, nie możemy izolować tych wszystkich substancji zapewniających rekreację od społeczeństwa, które umożliwiło im ten wręcz dziki wzrost konsumpcji. Różnego rodzaju kręgi społeczne tak często ułatwiają przecież, a nawet w wielu przypadkach motywują ludzi do „spróbowania”, a następnie zażywania społeczeństwo po prostu akceptuje i normalizuje zażywanie narkotyków przechodząc nad tym do porządku dziennego. Negatywne skutki tego procederu są powszechnie ignorowane. Tym bardziej zamiatany pod dywan zdaje się być fakt, że zażywanie narkotyków nasila różnego rodzaju problemy zdrowotne i psychiczne, których osoba je stosująca próbuje jaki sposób zażywanie narkotyków powoduje pogorszenie funkcji poznawczych?Nadmierne zażywanie narkotyków może powodować nieodwracalne zmiany morfologiczne w strukturze naszego mózgu. Zmiany te pociągają ze sobą następujące skutki: Utrata objętości mózgu. Zmniejszenie procentowego wskaźnika substancji szarej. Zmniejszenie ilości komorowego płynu mózgowo-rdzeniowego. Poszerzenie przestrzeni okołowierzchołkowej i obu komór bocznych. Zmniejszenie wielkości neuronów. Śmierć neuronalna (obumieranie neuronów). Stopniowy zanik mózgu. W tym samym czasie zażywanie narkotyków powoduje kolejne, poważne szkody poprzez metaboliczną reorganizację synaptycznych obwodów łączności. Reorganizacja metaboliczna następuje w wyniku rosnącej tolerancji na narkotyki, następnie przerwania ich stosowania i wycofania (efekt odstawienia).Te procesy są typowe dla wszystkich uzależnień i występują w każdym przypadku. Powodują one biochemiczne adaptacje w systemach kontrolujących wydzielanie różnego rodzaju hormonów, takich jak dopamina, serotonina i noradrenalina. Te neuroprzekaźniki oddziałują z receptorami glutaminianu. Mogą blokować długotrwałe mechanizmy wzmacniające i represyjne w hipokampie i jądrze koniec należy wspomnieć także o fakcie, że narkotyki mogą powodować zmiany naczyniowo-mózgowe, zwężenie naczyń krwionośnych, krwotok mózgowy, śródmózgowy i podpajęczynówkowy oraz zawał mózgu. Wydaje się więc, że negatywne skutki zażywania narkotyków są bardziej, niż tylko znaczące i poważne. Są po prostu śmiertelnie niebezpieczne i mówią badania na temat uszkodzenia mózgu związanego z narkotykami?Teraz wiemy już, że uszkodzenie mózgu związane z narkotykami jest dość przykrą rzeczywistością. Ale w jaki sposób zażywanie narkotyków wpływa na wydajność naszego układu poznawczego? Jeśli chodzi o pamięć, ludzie, którzy spożywają więcej alkoholu i marihuany w porównaniu do kokainy i innego rodzaju narkotyków mają ogólnie rzecz biorąc mniej skuteczną pamięć krótkotrwałą. Im dłuższy okres zażywania, tym narkotyki mają większy wpływ także na pamięć roboczą. Jeśli chodzi o funkcje wykonawcze, pacjenci, którzy od dłuższego czasu stosują marihuanę i alkohol, mają zmniejszoną zdolność reagowania. Oznacza to, że wykazują zauważalnie ograniczony sposób reagowania w sytuacjach wymagających automatycznych odpowiedzi (potocznie zwanych „instynktownymi”). Wiemy również, że osoby niestroniące od narkotyków cechują się także zmniejszoną uwagą naprzemienną. Potrzebują więcej czasu na wykonywanie zadań wymagających myślenia sekwencyjnego i logicznego. Jednak osoby spożywające alkohol i konopie indyjskie odczuwają łagodniejsze działania niepożądane w innych obszarach. Na przykład zachowują fonologiczną płynność słowną. Jak widać, zażywanie narkotyków powoduje silne i nieodwracalne zmiany neuropsychologiczne i neuroanatomiczne. Zmiany te powodują funkcjonalną neuroadaptację i degradację w funkcjach poznawczych, motywacyjnych, behawioralnych i emocjonalnych. W rezultacie wpływa to również na obniżenie codziennego funkcjonowania psychospołecznego i jakości życia takiej zmienione funkcje wiążą się ze zredukowaniem koncentracji i uwagi, zdolności długotrwałego skupienia się na celu długoterminowym, zdolności do integracji społecznej, przetwarzaniem informacji i realizacją konkretnych planów to jeszcze nie wszystko. Zgodnie z wyjaśnieniami naukowców zmiany te odgrywają ważną rolę także na tle biopsychologicznym i społecznym. Kiedy patrzymy na takie uzależnienie z szerszego i ideologicznego punktu widzenia, działają one jako zmienne, które podtrzymują popularność zażywania narkotyków. A to w gruncie rzeczy stanowi najpoważniejszy chyba problem ze może Cię zainteresować ... DALEJ: Odkryjesz, jak „uśpione” komórki mózgu stają się podstawową przyczyną choroby Alzheimera. PLUS: Zdobędziesz prostą domową terapię, która zgodnie z wynikami badań może reaktywować „uśpione” komórki mózgu w ciągu 48 godzin… poprawi Twoją pamięć o 300%… oraz cofnie większość objawów choroby Alzheimera Narkomania – wszystko co musisz wiedzieć - objawy, diagnostyka i leczenie Ośrodek leczenia uzależnień Be Free posiada długoletnie doświadczenie w leczeniu narkomanii. Zapewniamy fachową diagnozę, detoks narkotykowy oraz terapię odwykową i wsparcie psychologiczne dla osób uzależnionych, a także ich rodzin. Dla wszystkich, którzy podejrzewają uzależnienie narkotykowe u siebie lub kogoś bliskiego przygotowaliśmy zestaw merytorycznych informacji na temat objawów, diagnostyki oraz leczenia narkomanii. Czym jest narkomania? Definicja. Słowo narkomania pochodzi od greckiego określenia „narke” (odurzenie) oraz „mania” (szaleństwo). Terminem tym określa się postępującą chorobę, której podłożem jest uzależnienie od środków odurzających zawartych w narkotykach. Narkomania prowadzi do zatrucia organizmu, powoduje jego stopniowe wyniszczenie, a w konsekwencji staje się przyczyną śmierci. Charakterystyczne objawy uzależnienia od narkotyków Symptomem uzależnienia narkotykowego jest przymus sięgania po kolejne, coraz większe dawki substancji odurzającej. Narkoman szybko traci kontrolę nad przyjmowaną substancją, mimo chęci nie jest w stanie jej odstawić. Znakiem ostrzegawczym dla otoczenia może stać się zmiana sposobu bycia osoby uzależnionej, jej drażliwość, nieuzasadniona nerwowość, obojętność na dziedziny życia, które wcześniej były najważniejsze (kontakty z przyjaciółmi, hobby, obowiązki szkolne lub zawodowe). Terapeuci wymieniają szereg symptomów towarzyszących narkomanii: zwiększanie przyjmowanych dawek substancji odurzających (organizm osoby uzależnionej samoistnie zwiększa tolerancję na przyjmowany narkotyk) zdobywanie narkotyku za wszelką cenę sięganie po kolejne dawki narkotyku mimo świadomości ich szkodliwego wpływu na organizm objawy abstynencyjne po odstawieniu narkotyku Fazy uzależnienia od narkotyków Wyróżnia się 4 podstawowe fazy uzależnienia narkotykowego: eksperymentowanie przyjmowanie okazjonalne nawyk uzależnienie Eksperymentowanie z narkotykami może prowadzić do sięgania po kolejne dawki. Faza przyjmowania okazjonalnego może doprowadzić do nawyku. Na tym etapie osoba zażywająca narkotyk czuje potrzebę kolejnego sięgnięcia po konkretną substancję uzależniającą, ale może pokonać ten przymus. Uzależnienie to faza, kiedy fizyczne i psychiczne objawy zespołu abstynencyjnego nie pozwalają samodzielnie pokonać nałogu. Najpopularniejsze narkotyki Narkotyki to substancje uzależniające, które silnie wpływają na procesy ośrodkowego układu nerwowego. Mogą one pochodzić z wyciągów roślinnych (narkotyki naturalne) lub zostać wyprodukowane chemicznie (narkotyki syntetyczne). Najbardziej popularne narkotyki to: marihuana kokaina amfetamina heroina LSD Marihuana to naturalny narkotyk produkowany ze zmielonych kwiatostanów konopi indyjskich (cannabis sativa). Najczęściej jest ona palona w skrętach przypominających papierosy (rzadziej w szklanych lufkach). Przyjęcie narkotyku wywołuje dobry nastrój, pobudza wyobraźnię i przyspiesza rytm serca. Szybko spada koncentracja, pojawia się ogólna apatia. Charakterystycznym objawem sięgnięcia po marihuanę są powiększone źrenice. Kokaina pochodzi z liści tzw. koki, czyli krasnodrzewu pospolitego (jego naturalnym terenem występowania jest Kolumbia). Na rynku narkotyk sprzedawany jest w postaci białego proszku (rzadziej jako krystaliczne płatki). Kokaina podnosi pewność siebie, wzbudza aktywność, powoduje spadek łaknienia. Szybko pojawiają się również problemy z pamięcią, halucynacje. Charakterystycznym symptomem zażycia kokainy jest tzw. wytrzeszcz oczu. Amfetamina jest narkotykiem syntetycznym. Związek ten jest pochodną 2-fenyloetoaminy. Na rynku występuje jako biały proszek lub tabletki. Amfetamina wywołuje polepszenie nastroju, dodaje energii i pobudza. Kolejnym etapem po zażyciu tego narkotyku jest suchość w ustach, pojawiają się także zawroty głowy i nieuzasadnione lęki, rośnie ciśnienie tętnicze. Przedawkowanie narkotyku prowadzi do zaburzeń wzroku i słuchu, niewydolności układu krążenia. W skrajnych przypadkach pojawia się psychoza amfetaminowa. Heroinę produkuje się z mleczka makowego (opium). Najczęściej ma postać białego proszku, ale na rynku pojawia się także zanieczyszczona heroina, która jest brązowa lub beżowa. Narkomani sięgają również po kompot wyrabiany z makowej słomy. Heroina powoduje polepszenie nastroju, zwiększa odporność organizmu na ból. Kolejnym objawem zażycia narkotyku są powolne ruchy. Narkotyk wywołuje stany depresyjne. LSD to narkotyk syntetyczny będący pochodną ergoliny. Na rynku substancja sprzedawana jest jako małe znaczki z kolorowymi obrazkami. LSD powoduje szybki wzrost temperatury ciała (uczucie gorąca) oraz ciśnienia tętniczego. Symptomem zażycia narkotyku są rozszerzone źrenice, omamy, drgawki, ślinotok. Leczenie narkomanii – od czego zacząć? Milowym krokiem w leczeniu narkomanii jest moment, gdy osoba uzależniona przyzna się przed sobą, że jest chora i potrzebuje pomocy. Im wcześniej zostanie postawiona diagnoza i rozpocznie się leczenie, tym terapia jest skuteczniejsza. Sygnałem do konieczności podjęcia terapii odwykowej jest pojawienie się symptomów zespołu abstynencyjnego po odstawieniu przyjmowanych narkotyków. Metody leczenia uzależnienia narkotykowego Leczenie zawsze musi być dostosowane do konkretnego pacjenta – zażywanych substancji, stopnia zaawansowania uzależnienia oraz wyniszczenia organizmu przez toksyny. W terapii narkotykowej stosuje się leczenie krotko-, średnio- oraz długoterminowe. Leczenie krótkoterminowe podejmują oddziały szpitalne oraz kliniki psychiatryczne. Terapia jest połączeniem leczenia farmakologicznego oraz konsultacji psychologicznych i trwa od 6 do 8 tygodni. Najczęściej pacjentom zaleca się dalszą terapię w warunkach ambulatoryjnych. Leczenie średnioterminowe (8 tygodni) oraz długoterminowe (nawet do 2 lat) prowadzone jest przez specjalistyczne ośrodki terapii uzależnień. Terapia jest połączeniem detoksu z różnymi formami pracy z terapeutą oraz zajęć grupowych. W leczeniu narkomanii stosuje się między innymi: model Minnesota terapię substytucyjną terapię poznawczo-behawioralną model społeczności terapeutycznych Terapia z wykorzystaniem modelu Minnesota ma na celu całkowitą abstynencję. Narkomania traktowana jest jako choroba, którą leczy się stosując indywidualne mapy opracowane dla każdego pacjenta. Terapia substytucyjna wykorzystuje leki, które dają efekty zbliżone do przyjmowanych wcześniej narkotyków. Celem takiej terapii jest złagodzenie objawów zespołu abstynencyjnego poprzez powolne zmniejszanie podawanych dawek aż do ich całkowitego wyeliminowania. Terapia poznawczo-behawioralna polega na pracy z terapeutą, który wspólnie z osobą uzależnioną rozpoznaje sytuacje, gdy ta sięga po narkotyk. Następnie stosuje się metody, które pomagają zwalczać pokusę. Model społeczności terapeutycznej stosuje się w leczeniu długoterminowym. Osoby uzależnione wspólnie mieszkają, pracują i uczą się codziennego życia bez sięgania po środki odurzające. Jednocześnie mogą liczyć na wsparcie ze strony innych uzależnionych, terapeutów i psychologów. Leczenie odwykowe Po zdiagnozowaniu problemu, pacjent przechodzi odtruwanie organizmu (detoks narkotykowy). Choremu podaje się kroplówki, które pozwalają uzupełnić poziom elektrolitów oraz witamin i minerałów. Detoksykację stosuje się przy silnym uzależnieniu od narkotyków oraz wtedy, gdy dochodzi do zatrucia organizmu toksynami. Kolejnym krokiem leczenia odwykowego jest terapia pozwalająca na walkę z nałogiem i naukę metod pomagających radzić sobie z codziennością bez sięgania po substancje psychoaktywne. Cele terapii narkotykowej Terapia narkotykowa ma na celu całkowitą abstynencję. Uzależnieni poznają podłoże swojego problemu, uczą się metod pokonywania objawów głodu abstynencyjnego, zdobywają umiejętności społeczne i emocjonalne. Celem terapii jest także wypracowanie asertywności pozwalającej odmawiać narkotyków, odbudować relacje z bliskimi i otoczeniem. Terapia narkotykowa – dlaczego właśnie w Be Free? Ośrodek Be Free czerpie doświadczenie z programów które od wielu lat funkcjonują w Polskim lecznictwie odwykowym. Zapewniamy skuteczną pomoc dla osób borykających się z uzależnieniem narkotykowym oraz gwarantujemy wsparcie dla ich rodzin. Przeprowadzamy bezpieczny detoks pod okiem wykwalifikowanego personelu medycznego oraz stacjonarną terapię odwykową opartą o autorski program z elementami modelu Minnesota, społeczności terapeutycznej i terapii behawioralno-poznawczej. Z pacjentami pracują certyfikowani, doświadczeni terapeuci. Gwarantujemy wsparcie psychologiczne, motywację do zmian oraz 2-tygodniowe pobyty motywacyjne idealne dla osób, które potrzebują dalszego wsparcia w walce z nałogiem. Pomogliśmy już wielu osobom pokonać nałóg narkotykowy i dojść do całkowitej abstynencji. Skontaktuj się z nami i zaufaj wykwalifikowanym, doświadczonym specjalistom.znajdziesz pod filmikiem). Oto co znajdziesz w piątym odcinku „Trenerów Umysłu”: 0:00 – Wstęp. 0:25 – dlaczego nasz mózg jest czasem ospały. 3:08 – czym jest rutyna i dlaczego nie zawsze jest dobra. 5:28 – jak wyjść z rutyny. 7:33 – 3 przykłady ćwiczeń rozgrzewających mózg. 7:53 – ćwiczenie muzyczne.
Narkoza - jak wpływa na organizm? Jakie ma skutki uboczne? Zdjęcie: iStockphoto,com Opublikowano: 13:10Aktualizacja: 14:57 Narkoza – czy trzeba się jej obawiać? To zrozumiałe, jeśli stresujesz się, gdy zbliża się termin zaplanowanej operacji i będziesz poddana znieczuleniu ogólnemu. Rozmyślasz, jak podane środki wpłyną na twój organizm. Zastanawiasz się, jakie narkoza może mieć skutki uboczne, jakie ryzyko powikłań wiąże się ze znieczuleniem. Ten artykuł pomoże odpowiedzieć na pytania, które pojawiają się u pacjentów przed narkozą. Z lekarzem anestezjologiem, Anną Kociszewską-Bald rozmawiamy o przygotowaniu do znieczulenia, o tym, jak przebiega leczenie pod narkozą oraz jak wygląda i ile trwa wybudzanie z narkozy. Urszula Gruszka: Przed nami operacja. Czy możemy samodzielnie wybrać rodzaj znieczulenia, czy decyzja leży po stronie lekarza? Anna Kociszewska-Bald: Główna zasada znieczulenia mówi, że zawsze wybieramy takie postępowanie, by zapewnić choremu możliwie największe bezpieczeństwo. W przypadku drobnych zabiegów, niekiedy wystarczające może okazać się znieczulenie miejscowe. Wykonują je chirurdzy bądź stomatolodzy. W przypadku dużych operacji niezbędny jest lekarz anestezjolog. Przeprowadza on dokładny wywiad z pacjentem, analizuje wyniki badań dodatkowych. Na tej podstawie ocenia ryzyko wystąpienia powikłań. Na to jakie znieczulenie zaproponuje pacjentowi ma wpływ wiele czynników. Nie tylko te związane ze stanem zdrowia pacjenta, ale również związane z samą operacją. Znaczenie mają: rozległość zabiegu, czas jego trwania, okolica w jakiej operował będzie chirurg, a także pozycja w jakiej pacjent będzie ułożony podczas operacji. Kiedy pacjent ma pierwszy kontakt z anestezjologiem? Pierwszy kontakt pacjenta z anestezjologiem ma miejsce w poradni anestezjologicznej lub 24 godziny przed planową operacją. Jest wówczas czas, aby omówić z pacjentem dostępne opcje znieczulenia i poznać jego preferencje. Niektórzy pacjenci mówią: „pani doktor ja wiem, że to mały zabieg, ale bardzo się boję, nie chcę nic słyszeć podczas operacji, poproszę narkozę” . Tłumaczę wtedy cierpliwie, że możemy zapewnić zniesienie lęku i wywołać płytki sen, bez konieczności wykonywania pełnej narkozy. Zawsze na pierwszym miejscu jest bezpieczeństwo pacjenta, ale jego komfort podczas zabiegu jest równie ważny. Na wizycie przedoperacyjnej zawsze przedstawiam zalety i wady każdego znieczulenia. Omawiam potencjalne powikłania i ryzyko jakie niesie każda metoda znieczulenia. Pacjent musi wyrazić świadomą zgodę na proponowany sposób postępowania. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Energia Vigor Up! Fast o smaku pomarańczowym, 20 tabletek musujących 24,90 zł Odporność Naturell Ester-C® PLUS 100 tabletek 57,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw suplementów, 30 saszetek 99,00 zł Odporność, Beauty Naturell Cynk Organiczny + C, 100 tabletek 12,99 zł Odporność WIMIN Twój mikrobiom, 30 kaps. 79,00 zł Zawsze na pierwszym miejscu jest bezpieczeństwo pacjenta, ale jego komfort podczas zabiegu jest równie ważny Czym jest narkoza? Narkozą pacjenci powszechnie nazywają znieczulenie ogólne. Jest to taki rodzaj znieczulenia, w którym wywołujemy u pacjenta utratę świadomości, sen, niepamięć okoliczności zabiegu. Znosimy reakcję na bodźce zewnętrzne, np. ból, dotyk, oraz reakcje odruchowe. Wywołujemy również zwiotczenie mięśni. Co poza narkozą? Jakie są inne rodzaje znieczulenia? Poza znieczuleniem ogólnym możemy mówić również o znieczuleniu regionalnym. Polega ono na blokowaniu przewodnictwa nerwowego w określonych okolicach ciała. Podczas tego znieczulenia pacjent może pozostać świadomy. Nie będzie natomiast odczuwał bólu. Niewątpliwą zaletą tego rodzaju znieczulenia jest wysokie bezpieczeństwo i małe ryzyko powikłań. Wyróżnia się również blokady centralne, czyli znieczulenia, w których lek znieczulający podajemy do przestrzeni zewnątrzoponowej (znieczulenie zewnątrzoponowe) lub do płynu mózgowo-rdzeniowego (znieczulenie podpajęczynówkowe). Tego rodzaju znieczulenia często stosujemy w położnictwie, ale nie tylko. Pacjent śpi. A jak wygląda narkoza z punktu widzenia anestezjologa? Podczas pełnej narkozy pacjent nie jest w stanie oddychać samodzielnie. Robi to za niego anestezjolog. Zabezpiecza drogi oddechowe specjalistycznym sprzętem. Następnie podłącza aparat do znieczulenia. Zespół anestezjologiczny dba, aby pacjent głęboko spał podczas całej operacji. Po jej zakończeniu wybudza się pacjenta. Ocenia powrót świadomości pacjenta oraz jego zapotrzebowanie na środki przeciwbólowe. Pacjent pozostaje jeszcze przez godzinę pod opieką zespołu anestezjologicznego na sali wybudzeń. Kiedy uznamy, ze jego stan jest stabilny, wraca na oddział. Kiedy lekarz psychiatra staje się niezbędny w leczeniu bólu?Ból przewlekły to nie tylko doznanie fizyczne, ale i… Gepostet von Leczenie BÓLU – lekarz Anna Kociszewska-Bald anestezjolog am Freitag, 10. Mai 2019 „Moje ciało po narkozie”, czyli co może dziać się z moim ciałem? Do częstych objawów występujących po narkozie należą: senność, bóle i zawroty głowy, chrypka, ból gardła, nudności i wymioty. Dzięki nowoczesnym metodom znieczulenia ciężkie powikłania zdarzają się niezwykle rzadko. Czy są jakieś przeciwwskazania do znieczulenia pacjenta? Znieczulenie można wykonać u każdej osoby. W niektórych przypadkach gdy ryzyko może być bardzo wysokie, odraczamy zabieg. Staramy się zniwelować to ryzyko, np. modyfikując stosowane leczenie, pogłębiając diagnostykę. Pacjent powinien przystępować do znieczulenia w najlepszej możliwej kondycji jaką może uzyskać. Sytuacja komplikuje się w przypadku zabiegów pilnych, kiedy nie mamy już czasu. Operacja musi odbyć się wtedy jak najszybciej. Wtedy zazwyczaj wykonujemy pełną narkozę. Jest to bezpieczne? Czy pacjent może odmówić znieczulenia? Każde znieczulenie niesie ze sobą pewne ryzyko. Ważne jednak, żeby pamiętać, że nad jego przebiegiem przez cały czas czuwa wysoko wykwalifikowany zespół (lekarz anestezjolog i pielęgniarka). Monitorują pacjenta cały czas i zapewniają bezpieczeństwo znieczulenia. Pacjent musi wyrazić zgodę na proponowany rodzaj znieczulenia. Warto zaznaczyć, że w przypadku dzieci zgodę tą wyrażają rodzice. U osób między 16-18 rokiem życia mamy do czynienia z tzw. podwójna zgodą, czyli rodzica i dziecka. A w jaki sposób należy przygotować się do zabiegu? Przed zabiegiem (jeśli to możliwe) warto zadbać o umiarkowaną aktywność fizyczną. Poprawi to naszą wydolność krążeniową i oddechową. Należy odstawić używki. Zadbać o właściwe odżywienie organizmu. Wszystkie te działania zmniejszają ryzyko powikłań podczas znieczulenia i operacji. Zachowania prozdrowotne powinniśmy kontynuować również po zabiegu. Uczynić z nich nasz styl życia. Czy narkoza zobowiązuje nas do specjalnego postępowania? Na wizytę w przyszpitalnej poradni anestezjologicznej lub do szpitala warto zabrać: kartkę z nazwami i dawkami leków, które stosujemy, badania wykonywane w ostatnim czasie np. EKG, RTG, badania laboratoryjne, wypisy z poprzednich pobytów w szpitalu, zaświadczenia od innych leczących nas lekarzy, np. z poradni kardiologicznej. Wszystkie te informacje przydadzą się anestezjologowi. Wśród anestezjologów popularne jest powiedzenie: „Anestezjolog to jedyna osoba po twojej babci, którą interesuje czy coś jadłeś, czy nie”. Niestety, ma to niebagatelne znaczenie dla bezpieczeństwa całej procedury znieczulenia. Klarowne płyny możemy wypić do 2 godzin przed znieczuleniem, a lekkostrawny posiłek możemy spożyć do 6 godzin. Akceptowane jest również karmienie piersią niemowlęcia do 4 godzin przed znieczuleniem. Czy są substancje, np. leki lub papierosy, które mogą wpłynąć na znieczulenie? Tak. W dobie polifarmakoterapii (przyjmowanie wielu leków) to bardzo ważne, aby anestezjolog miał pełen wgląd w to, jakie leki aktualnie zażywamy. Niektóre z nich mogą zwiększyć utratę krwi podczas zabiegu, te należy odstawić przed zabiegiem. Inne z kolei mogą spowodować problemy z wybudzeniem z narkozy. Kluczowa jest szczerość. Anestezjolog musi wiedzieć o wszystkim. Może wtedy odpowiednio zmodyfikować swoje postępowanie, aby uniknąć groźnych interakcji między lekami. Decyzję o tym, które leki należy odstawić przed zabiegiem podejmuje lekarz. Apeluję do pacjentów, aby nie robili tego na własną rękę. Papierosy i alkohol przed zabiegiem zdecydowanie odradzam. Gdy operację mamy już za sobą. Co dalej? Zalecenia pooperacyjne będą różniły się w zależności od wykonywanej operacji i znieczulenia. Myślę, że zawsze warto aby ze szpitala odebrał nas ktoś bliski. Niektóre leki oraz emocje mogą znacząco zaburzać naszą koncentrację i uwagę, uniemożliwiając prowadzenie pojazdu. Recepty na leki przeciwbólowe potrzebne na kilka dni po zabiegu otrzymamy jeszcze w szpitalu. Czym jest narkoza i jakie może mieć skutki uboczne? Narkoza to rodzaj znieczulenia ogólnego, w którym pacjent traci świadomość, znoszone są reakcje na bodźce zewnętrzne, (np. ból, dotyk), u pacjenta występuje zwiotczenie mięśni. Wskazaniami do narkozy są operacje i zabiegi, przy których bezpieczniejsze i/lub bardziej komfortowe dla pacjenta jest bycie nieświadomym. W przypadku drobnych zabiegów, np. stomatologicznych, wystarczające często okazuje się znieczulenie miejscowe. Czasami jednak wykonuje się także leczenie zębów pod narkozą, np. w sytuacji, gdy konieczne jest usunięcie kilku zębów. Skutki uboczne narkozy to nudności, ból gardła, uczucie zimna, zawroty głowy. Groźne powikłania narkozy występują się rzadko. Śmierć jako komplikacja po znieczuleniu ogólnym zdarza się w 1 na 100 000 przypadków. Anna Kociszewska-Bald jest lekarzem specjalistą anestezjologii i intensywnej terapii z ponad 10 letnim doświadczeniem w znieczulaniu pacjentów. Specjalizuje się w leczeniu bardzo silnego bólu. Prowadzi poradnię leczenia bólu oraz stronę internetową, która służy edukacji pacjentów w zakresie bezpiecznego i skutecznego leczenia dolegliwości bólowych: Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Urszula Gruszka Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy „Pijemy, kiedy chce nam się pić, a nie wtedy, kiedy mamy wodę pod ręką”. O trudnych czasem powrotach do seksu po porodzie opowiadają ginekolog i psycholożka „Wpojono nam, że trzeba dążyć do celu, nawet jeśli po drodze pojawiają się trudności”. Dlaczego tak trudno reagować na mobbing, mówi psycholożka Karolina Ołdak „Chcę wspierać kobiety i w jednym, i w drugim nieszczęściu”- mówi Kasia Morawska, zwolenniczka legalnej aborcji i dawczyni komórek jajowych Marysia Warych: „Ludzie myślą, że mamy dwa tryby: albo nie możemy wstać z łóżka, albo mamy halucynacje i słyszymy głosy. Tymczasem choroba afektywna dwubiegunowa ma różne oblicza”Uznaje się, że po dwóch, maksymalnie trzech miesiącach od wyeliminowania alkoholu, komórki wątrobowe ulegają regeneracji. Jest to możliwe na etapie stłuszczenia bądź zapalenia, ale gdy dojdzie do marskości wątroby, niestety nie jest możliwe wycofanie się zmian. Wtedy jedyną metodą leczenia jest przeszczep organu.